Komut Şiiri - Mehmet Cemal Saydam

KOMUT

Unutma ki, geçer zulmün zamanı,
Sabretmeyi bileceksin Bitlislim.
Çöker elbet, kara bahtın dumanı,
Gün gelir ki, güleceksin Bitlislim.

Dağların kar, toprağın toz olsa da,
Yolların geçilmez, kar-buz olsa da,
Yarana basılan, hep tuz olsa da,
Bu toprağı, seveceksin Bitlislim.

Tarihin, ecdadın, tükenmez derya,
Pir olsa itleri, salma kapıya.
Seni aldatanlar, alçaklar var ya,
Onları bir-bir, sileceksin Bitlislim.

Taviz yok yükselmenin uğrunda,
Mertlik çağlayandır damarlarında.
Zulüm diken olsa Hak’kın yolunda,
Basa-basa, gideceksin Bitlislim.

Her adımda karşımıza çıkanı,
İlimizi, töremizi bozanı,
Bizi böyle, naçar-bikes koyanı,
Çiğneyip de, geçeceksin Bitlislim.

Zorba bağdaş kursa halkın üstüne,
Mazlum, yokluk örse, yokun üstüne,
Hak, hukuk, adalet, kanun üstüne,
Bir yel olup, eseceksin Bitlislim.

Sırtımıza kamburları biz seçtik,
Kavga ettik, kafa yardık, oy verdik.
Bayrak edilse de cümle namertlik,
Yere vurup, ezeceksin Bitlislim.

Tarih, bizi yazar, nice önderle,
İdris-i Bitlisi’den, Şems-i Bitlis’e.
Yumruğu kaldır da, indir kürsüye,
Arsızın ipini, çekeceksin Bitlislim.

Zaman kötü, elden tutan yoksa da,
Yollar tutulmuş, tipi-boran olsa da,
Kaderde; “Bitlisli olmak” yazsa da,
Kimliğin hakkını, vereceksin Bitlislim...

Mehmet Cemal SAYDAM

__________________________________________________________

'Komut' başlıklı bu şiirim, baskıya hazırlanmakta olan 'ACISIYLA YANMAK MEMLEKETİMİN' adlı eserimde de yer almaktadır.