Kömür Vurgunu Şiiri - Mehmet Ali Onay

Kömür vurgunuyum dostlar bu sıra
Birine tutuldum kara kapkara
Ben Romalı Sezar o K(ı) lopatra
Onunla yeşerir içimde Sahra

Güzel mi diyorsun güzelde ne ki
Onun gibi başka yoktur inan ki
Yıkımım olacak bu heves belki
Şu deli gönlüme sen anlat gel ki

Saba Melikesi sabah güneşi
Edası cilvesi çatlatır taşı
Ne ayıp ne günah bu gönül işi
Nil aksa içime sönmez ateşi

Kara Afrika’nın kara dilberi
Aşk fışkırıyor dokunduğum her yeri
Alıp göğsün üstüğne uzatsa beni
Hal böyle kim dinler namusu arı

Dünüm dünde kaldı bugünüm onla
Umurumda değil n’olacak sonra
Duyanlar kınasa sövse de bana
Tutulmuşum dedim sus başka sorma

Sevdanın yasağı tövbesi olmaz
Şimdi çağıranda dakka durulmaz
Deseler Şahakul bu böyle olmaz
Biliyorum amma gönlüm ayıkmaz