Kömür Karası Şiiri - Adnan Şahin 2

Kıçına şaplak yemiş,
yeleleri alevli,
kömür karası bir kısrak gibi;
dört nala koşuşturuyor zaman.

Biz canlılarsa;
kavak ağacından dökülen,
pamukçuklar gibi savruluyoruz
hayat rüzgârında.

Su içer gibi masum,
uyur gibi suskun,
dövüşür gibi kızgınız
kimi zaman.

Ekmeğimizi bölüşür gibi kardeş,
bebeğimizi emzirir gibi anaç,
bir çocuğun elinden tutar gibi babacanız
çoğu zaman.

Peki ya,
neye benziyoruz
öldürürken? ..