Kömür Düşmüş Gözlerine.. Şiiri - Metin B ...

solgun bir yağmur akşamı yüzün,
son yazın son damlası düşmüş
gözlerine..
yağmurun sesi
gülüşüne uyanmış..
yağmura şarkılar söylüyor gülüşün..
ellerine karlar yağmış, üşüyor ellerin..
uzansam tutabilir miyim ellerini
tutsam ısıtabilir miyim ellerini..
karanfil açmış dudağında..
karanfil kokuyorsun büsbütün..
papatya kokusuna karışmış kokun..
kokunu duyuyorum
içime çekiyorum kokunu
ezberlercesine..
gencecik bedenin..
siyahlara bürünmüş
bedenin siyah bir acı sanki..
acı bir özlem tütüyor büyülü gözlerinde..
gözlerinden bir damla
düşmeye hazır bekliyor
buğulu.
ışığını kaybetmiş akıyor, gizemli..
zümrüt yeşili gözlerin karaya çalmış
kömür düşmüş gözlerine..
ayın gölgesi vurmuş alnına...
kirpirlerin saklayamıyor ayın izdüşümünü..
iki yanında gül açıyor dudaklarının..
sineye batan türden hani..
kulaklarında taşıyorsun..
beni sana taşıyan velesbitin
tekerleklerinin küçük kardeşlerini..
onlar seni bana getirir mi?
gerdanına düşen bir özlemi bitirir mi?
Çeneni ellerine dayayıp,
gözlerinde saklayabilir misin aşkı?
aşk seni ele veriyor..
gözlerin ele veriyor seni..
ve ben seni kovalıyorum düşlerde..
seni süzüyorum susuşlarımda..
biliyorum çoktan geldi..
veda vaktinin
bu gidiş bir gidiş değil.
bu gidiş sana geliş..
sana gelmeye gidiyorum simdi..
sende ki bana geliyorum şimdi..
bekleyin beni
bir sıgara içimi zamanda
bir şarkı bitimi zamanda
sizinle olacağım..
ben size varacağım.