Kömür Değil Sanki Kurşun Dağıttı

On liralik kömür devlet babadan,
Yanmaz bıktım ben bu altmış torbadan,
Oldum bende yüz liralık sobadan,
Kömür değil sanki kurşun dağıttı.

İki günde dolar baca pan zehir,
Yanar yanmaz kış boyu çektik kahir,
Sonunda sobadan olduk çok şükür,
Kömür değil sanki kurşun dağıttı.

Her sene iyiydi bu sene şaştı,
Şaşkın kaldım buda nasıl bir işti,
Zannedersin sobaya kurşun düştü,
Kömür değil sanki kurşun dağıttı.

Fakirlikle garibanlık çok kötü,
Mecbur boyun eğdik çektik zahmeti,
Diledim sobaya bende rahmeti,
Kömür değil sanki kurşun dağıttı.

Kömür dağıtırken versin bir soba,
Yokmu sanki sağolsun devlet baba,
Delik deşik eski soba kapıda,
Kömür değil sanki kurşun dağıttı.

Minnattarım inan yoktur inkarım,
Yüz liralik soba gitti ne kârım,
Şimdi dahada çoğaldı efkarım,
Şair sigarayla kendini avuttu.

Veysel inkar etmez yine yüceli,
Korkardım zehirden gündüz geceli,
Kömür oldu güzüne sobanın eceli,
Kömür değil sanki kurşun dağıttı.