18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Yılandan kaçar gibi nefret edenlerimiz,
Bahane aranmadan küsen kimselerimiz…
Uzak duranlarımız, tuzak kuranlarımız,
Engel koyanlarımız, zora koşanlarımız…
Yakın dostlarımızdan artık uzaklaşılıyor,
Somurtkanlık artıyor, dağılma yaşanıyor…
Güven mi hiç kalmamış bencilliklerimizden,
Maneviyat mı eksik değersizleştiğinden…
“Ev alma komşu al,” samimi laflardandı,
Anahtar vermek bile hâl hatır sayılırdı…
Birbirimize muhtaçtık dostluk, ahbaplıklarla,
Hastalandığımızda onlar yanımızdaydı…
(2016)
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 20.9.2018 20:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!