Komşuda Yangın..(12- 18 Kasım Afet Eğitimi)

Bir gün gece yarısı
Bir çığlıkla uyandık;
Komşulardan birisi
''Koşun! '',diyordu ''yandık! ''.

Yataklardan fırlayıp
Koşuştuk hep onlara,
Allah'ım ne acayip,
Ne acıklı manzara.

Püskürüyor alevler
Kapıdan,pencereden,
Korkuyor öbür evler
Bu amansız ejderden.

Yükseliyor çığlıklar
''İmdat,imdat! ''diyerek;
Bağrışıyor çocuklar
Ağlayıp inleyerek.

Orası, ana-baba
Günü olmuştu birden,
Herkeste vardı çaba
Yardım için gönülden.

Babam telefon açtı
Hemen itfaiyeye,
Hızır gibi ulaştı
Arazöz mahalleye.

Hep birden şahlandılar
İtfaiye erleri,
Kimisi su sıktılar
Kimi daldı içeri.

Kurtardılar önce can
Sonra bazı malları,
Duymadılar heyecan
Ateşin kartalları.

Mutlaka bir hatadan
Çıkmıştı o felaket,
Çok şükür çoğalmadan
Atlatıldı bu afet.

Bir küçük hatada bak
Ne büyük felaket var,
Bunu hatırlayarak
Yapmayalım hatalar..