Komşu Kadın Şiiri - Mevlüt Mürsel Uzun

Elinde çanta gözünde gözlük
Sabah çıkarsın evden
Akşam dönersin eve
Ne bir dairede memursun
Nede bir yerde işçisin
Cadde de elleri aldatırsın ama
Beni aldatamazsın komşu kadın
Üstelik bir gün değil beş gün değil
Her gün her gece böylesin
Pudraymış rujmuş kremmiş
Sürer sürüştürürsün
Yağlı boyacılar gibi
Sen ne yaparsan yap
İstersen kireç kuyusuna düş
Yinede güzül değilsin ki
Komşu kadın
Bir gün bakarsın
Yağmura yakalanıp ıslanırsın
Sonra boyaların dökülür
Bukelemon gibi değişiverirsin
Gel komşu kadın
Bu hızlı yaşayışından vaz geç
Sen de eller gibi evinde otur
Sonu yoktur gittiğin bu yolun
Hani ataların bir sözü vardır
Yiğit ölür şanı kalır
Eşşek ölür nalı kalır
Demişler
Bir gün eğer ki
Sende bu gittiğin yolda ölürsen
Misal mısralarının
İkincisinde olduğu gbi
Sadece nalın kalır
İsmin kalmaz
Komşu kadın