Evde ne eksik tuz mu yok şeker mi
Komşuya koş elin boş gönderir mi
Böyle dostluk kardeşlikten öte mi
Komşu komşu hiç sevilmez mi
Kardeşimi hastaneye götürürken
Komşuya bırakırmış beni annem
Evin anahtarında bile ona güvenirken
Ne hale geldik bak gör annem
Evlerde katlar yükseldi komşular arttı belki
Kimse kimseye güvenmiyor tanımıyor inanki
Müslümanız ! Görünce selam verilmez mi?
Her şey değişti, komşuluklar bitti kalmadı ki
Komşu bir fincan kahvedir
Bende kalmamış siz de var mı?
Komşu dert dinleyen akıl verendir
Bende kalmamış siz de var mı?
Kayıt Tarihi : 23.1.2023 09:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
20 Ocak Sudenin ödevi
![Yıldırım Pektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/23/komsu-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!