Komşu Şiiri - Bekir Akbulut Ozan İhlasi

İnsanlar tükenmiş insanlık bitmiş
Çıkarsız ateşi vermiyor komşu
Şerefsiz çoğalmış şeref kaybetmiş
Fitnesiz fesatsız durmuyor komşu

Apartmanlar ayırınca arayı
Artık harap olmuş gönül sarayı
Kimi Allah sanır pulu parayı
Bayramda kapıdan girmiyor komşu

Kimisi köpeği kimi kediyi
Birlik yaşıyorlar arkadaş deyi
Kötüler çoğaldı kalmadı iyi
Kapı karşılıklı görmüyor komşu

Bazısı kuş besler kuşa dönmüşler
İnsanlar yozlaşmış taşa dönmüşler
Yürekler buz gibi kışa dönmüşler
Ölse bir birini sormuyor komşu

İHLASÎ gönlünden güneş batmaya
Dört adam lazımdır ark akıtmaya
Tabut taşımaya toprak atmaya
Bunun idrakine varmıyor komşu

Bekir Akbulut (Ozan İHLASİ)
16.07.2019Komşu