Komşu Şiiri - Yakup Başar

Komşu derdik birbirimizi severdik
Evimizdeki bulunanı beraber yerdik
Birbirimize kötü söz bile söylemedik
Komşu neden beni yalnız bırakıp gittin

Sıkıntılarımıza koşar beraber ağlardık
Sımsıkı sarılır hem de gönül bağlardık
Yaşamak zorlaşmış komşu siz olmadan
Bahçede de oturamıyorum siz olmadan

Her akşam kapı önünde seni beklerim
Bak seni anınca yine canım yanıyor
Sensiz komşu benim başım dönüyor
Yaktın beni komşu yalnız başına koydun

Fakir ömrümüzle çile içinde geldi geçti
Kardeşlik gibi komşuluğu iyi seçtik
Sen erkeden bizlerden ayrılığı seçtin
Cennet mekanın olsun komşu Mehmet

Sen gideli sağımız solumuz komşu doldu
Dam evlerin üstüne bile çatılar kondu
İki adımlık komşu evleri bile uzak oldu
Gönüllerimiz sensiz bom boş kaldı

Gittim evine doya, doya resmine baktım
Döndüm etrafıma seni aradım ama bulamadım
Eve geldim hıçkıra, hıçkıra seni ağladım
Şimdi ben sensiz yapayalnız kaldım
Cennet mekanın olsun Mehmet

05.05.2010
Yakup BAŞAR