Kommagene Kral'ının Kızı Şiiri - Şair Zegan

Güzelliğini İştar’dan almış,
Halkına şifa saçan, Güzelliği ile zulmeden
Tebessümü ile can veren
Bilge tanrıça ve asil Prensesimiz

Tanrıların tahtında siz,
Samsat’ın ve Kapadokya’nın
Ve Kilikya’nın ve Ararat’ın ve İskenderun’un
Ve Dicle’nin ve Fırat’ın
Ve İberya’nın ve Part diyarının
Ve Rum diyarının ve Arap çölünün ve dahi Pontus’un
En asil, en güzel, en görkemli sultanısınız.

Savaş zamanı aslan gibi korkutucu
Barış zamanı ana gibi şefkatlisiniz
Çok aşığı mecnun etmiş
Nice yiğitleri güçten düşürmüş,
Bakanı kör, duyanı aptal etmiş
Güzelliğiniz dillere destandır.

Nicedir bu aciz köleniz de
Sizin için yananlardan olmuştur.
Karanlık ormanları, Boranlı dağları
Kumlu fırtınaları geçip
Yolunuza revan olduk
Varıp karşınıza geldik
Hoş geldik, hoş gördük
Hoş bulduk
Sizin bu aciz çobana
Gözünüzün değmesi bile mucizedir
Koca deryada bir küçük balığız biz
Bir sel düşmüş önümüze
Size ulaşamayız.
Uzaktan çırpınıp dururuz.

Siz ayağa kalktınız, biz yıkıldık
Güneş gökten üzerimize düştü sandık
Nurunuz bizi kör etti
Sizi bir kere de olsa görmeyi umarken
Cellatların urganını bulduk
Zindanların, kör kuyuların dibini bulduk
Muhafızların kırbacını bulduk

Sana yakın, toprak anaya uzak olduk
Ana babadan, karındaş ve hışmımızdan olduk
Kolumuz ve bacağımızdan etimiz ve kanımızdan olduk
Muştularını işitip bahtiyar olduk
Senden başka tek canımız kaldı sonunda
Canımız da çok yandı, perişan olduk
Olsun yine, hoş geldik, hoş gördük hoş bulduk

Bir kuru yaprak gibi avucunuzdayım
Sıkıp üfeleyip beni toz edin
Belki uçup üzerinizde kalır bir zerreciğim.

Şair Zegan