Aynı yere bakıp farklı şeyler gören insanlarız.
Kırmızının azaldığında pembeleşmesine kızıyorum,
Kâğıda sürerken kendimde gördüklerimi,
Senden yansıyanları gösteremediğimden kızıyorum.
Ben bu gömleği isteyerek giymedim.
Hayatta ezberlenecek tek şey,
Bir şiir veya bir türkü olmalıdır.
Âşık olmak isterken şair olmaya kızıyorum.
Seni mutlu gördüm, korktum.
Korkan insan, sinirlenir elbet!
Çok cümlemi unuttum senin yüzünden,
Bir kâğıda yazamadığım için kızıyorum.
Ben seni güzel yazar mıyım hiç?
Kusurun senin güzelliğin,
Güzelliğin kabahatindir
Kusuruna sinirlenip kabahatine kızıyorum
Şair Zegan
Şair ZeganKayıt Tarihi : 25.11.2025 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
18 Ekim 2021




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!