Koltuğum Şiiri - Sünbül Bulgu

Çabaladım, senin için çok koştum,
Yemedim yedirdim, rüyalarımda coştum,
El etek öptüm, yalan dolanla hoştum.
Söyle koltuğum söyle benim için ağlar mısın?

Gün oldu sevdiklerimin hayatını karartım.
Seni güzel bulsunlar diye olayları abarttım.
Zengini daha zengin fakiri de aç bıraktım.
Söyle koltuğum söyle benim için yanar mısın?

Haklıyı haksız, zalime verdim hak pervasız,
Mazluma verilmez hak, bıraktım da kanatsız,
Görkeminden korksunlar kalsınlar da ezansız,
Söyle koltuğum söyle benim için ölür müsün?

Yeşeren umutları dal misali kırdım.
İyi ve güzel ne varsa doğru olanı yıktım.
Bu dünya benim olacak hep sandım.
Söyle koltuğum söyle kabirde cevap verir misin?

Gönlümde kocaman koltuk sevdası
Rabbim soracak bana hak sevdası
Yaşamım kanıtlar, tutmuşlar yası
Söyle koltuğum söyle başımın belası