Kollarında Yaşamalıyım Aşkı Hiç Yaşamamı ...

Sana geliyorum
Güz yağmurlarında
Islanarak yarı çıplak
Yalın ayak
Bütün yoksulluğumla
Gözlerimde birkaç damla yaş
Yüreğim de sevdan
Kapını çalsam
Ne dersin?
Beni sever misin?
Seni düşündüm yine
Bir kasım gecesinde
Yalnız bir köşede titrerken ayazda
Satırlarında betimlendiğimi gördüm
Sevgi dolu sözcükleri okudu yüreğim
Üşümüyor artık ne kalbim nede ruhum
Yalnızlığın arkadaşlığında ki yolculuğum
Gözlerinde son buldu
Seni sevmek istiyorum,hiç sevmemişcesine
Kollarında yaşamalıyım aşkı,hiç yaşamamışcasına
Yoldaşın olmak istiyorum
Her şeyden vazgeçtiğin anlarında
Sabahlarında Yeşilırmak gibi akarken sevdam yüreğine
Kızılırmak kıskansın köpürsün bentlerini yıksın
Aşkın kutsallığında
Aydınlanırken odam mumun alevinde
Silindi ruhum ve beynimden aşka yakışmayanlar
Bir sen varsın odamda
Zaman geceyarısını geçerken
Göz kapaklarım yavaş yavaş kapanmaya başladı
Ruhum huzur içinde,yüreğim kıpır kıpır
Dalıyorum uykuya tatlı bir tebessümle
Biliyorum artık rüyalarım da sen varsın
Karanfiller arasında gülümseyen bir gül misali
Uyanmakta vardı zamansız rüyadan
Anlamsız cümlelerle
Meğerse yanlış algılamakmış benimkisi
Betimlemeleri,adını sen koy
Aç tavuk ve darı ambarı misali
Ne dersen de artık
Uyandık işte rüyadan
Sende yerini aldın bir Kasım sabahında
Aşka yakışmayanların arasında
Düştüğümü sanarak uzattıysan elini
Tutmak istemem
Nasıl düştüysem öylede kalkmasını bilirim

18,19,20,21.11.2011/İzmir