Kollarında Doğdum Yeniden

sen daha hayalimdeyken,
elimde kara kalem.
potren çizdim sessizlikte,
çarşı,pazar hep aradım,
ben seni.
tablo bomboş, bembeyazdı,
kalem elde, behlül gibi ben sokakta,
mecnun gibi hep çöllerde seni aradım.
alev alev yokluğun da yandım hep,
yalnızlığım tokat gibi vurdu hep.
yıllar sonra en ümitsiz zamanda,
bir ninniyi andıran sesinle,
kırdın güneşin kristalini.
döküldü güneş çiçekleri bir bir tabloya,
gözlerini çizdi ellerim, senin,
bahar esintisi gibi yüzüme vuran,
saçlarını çizerken serinliğin.
gözlerim sende alev,alev,
ellerim çiziyordu seni, benden habersiz.
bir anda kayboldun bir yıldız gibi.
senli,sensiz geçen yıllardan sonra,
dönüşün renk armonisini oluşturdu tabloda,
yıllar sonra bir eylülde,görmüştüm nihayet seni tabloda.
o gece
o gece teninden, tenime damlayan terinle,
yıllar sonra kollarında doğdum yeniden.