bi gun hastanede beklerken
randevu saatimin gelmesini
ust kati dolasirken yakaliyorsun
berbat kombinimi
kelimenin tam anlamiyla
beni
seni goremiyorum
cunku asla beklemiyorum
bu tesadufi
hediyeyi
danismaya iniyorum
bi anlik bile olsa cok az
utanmasini bekliyorum
utanmadigi her halinden belli
randevularin sarktigini soyluyor
bir iki saat kadar tahmini
sarkan randevular
gozumun onune geliyor hepsi
filede toplar gibi
yasli basli sahislar
keyfim baya bi kaciyor ama
anlayisla kafami salliyorum
onemli degil tabi tabi
ofkeyle doluyor kalbim
ama bir sey soylemek yerine
aci aci gulumsuyorum
her caresiz insan gibi
dusunce ona gulenlerle
birlikte egleniyormus gibi
derken sen ariyorsun
neredesin ya diyorsun
eski bi dostu dinler gibi
dinliyorum
yukari cikip
kan verecegini ogrenince
bayginlik geciriyorum
ama belli etmeden boyle
kan tutuyor ama
eslik etmem lazimmis gibi
cunku dusup bayilsam bile
seni o kadar cok seviyorum ki
ve ayriliyoruz
her komik bulusmanin sonu
olmak zorunda di'mi?
hangi insanlar daha erdemli
kendiyle alay edebilenler mi?
her aciyi gogsunde yumusatabilenler mi?
yoksa kimseyi bekletmeyenler mi?
ben randevuma tam vaktinde geldim
bu bile ezikce geliyor simdi
ve sarjim yuzde on iki
ilac reklamlarina bakiyorum
karsimda asili panodaki
genelde aramam hakkimi ben
bir sovalye ya da aktivist gibi
basimi sallarim ve derim
onemli degil tabi, olur yani
insanlik hali
Kayıt Tarihi : 11.11.2022 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
