Yılın başı dediler
Al başını eline kaşı dediler
Ağaçlar kesiliyor diye ortalığı yıkanlar
Kurbanlarda danalara kıyamayanlar
Hindilere, çam ağaçlarına kıyacaklar
O güzelim çamları kesecekler
Hindileri kesip yiyecekler
Zil zurna kendilerini kaybedecekler
Üstüne akıllıyız, çağdaşız diyecekler
Birbirlerine bakıp gülüşecekler
El âlemi kendilerine güldürecekler
Ömürden bir yıl daha gitmiş kıymetini bilmeyecekler
Ertesi günü, yeni yılık ilk günü ortalık sessizleşecek
Tembellik çökmüş dünyaya nefessizleşecek
Dünya yıkılsa umurlarında olmayacak
Yeni yıla giriş çok akıllıca köleliğini kimse anlamayacak
Hükümet hazırlanmış zam zamları çalıyor
Medya ayağa kalkmış tam tamları çalıyor
Yılbaşı müziği,
Zam zambidi zam
Tam tambidi tam
Ey Allah’ım aklı bir karış yukarıda olanlara ne zaman akıl vereceksin?
Kapitalizmin oyuncağı olmuş bu toplumu ne zaman kendine getireceksin?
Valla ne diyeyim
Şimdi yeni yılı kutlamazsan gerici derler bilirim
Hani kendileri çok ilericiler ya, ancak akıllıya akıl dilerim
Dünyayı sömürenlere helal olsun derim
Sömürü araçlarınızı insanların kalbine iyi yerleştirdiniz
Güle oyana ceplerine bir daha, bir daha göz diktiniz
İnsanların bu kadar sömürülme meraklı olduğunu nereden bildiniz?
Yaşım altmış üç, yıllardır yılbaşı kutlaması dinledim
Hiçbir şey düzelmedi daha kötüye gitti bunu bilirim
İnsanlar düşünmedikçe, akıllanmadıkça köleleştirilir derim
Ne diyeyim, kapitalizmin kölelerine selam olsun
Cepleriniz boşalırken kapitalistlerin cebi dolsun
Baksanıza ellerini ovuşturarak bekliyorlar
Rafları boşaldıkça sevinçten gülüyorlar
31.12.2014 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 31.12.2014 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte, asrın insanının gündeminde maneviyat, gereken önem ve değeri bulamadığı içindir ki, problemler içinde problemler doğmaktadır. Bu problemlerden biri, hem de başta geleni, elması elmas bildiği halde kömürü ondan üstün tutmak, yani bir Yahudi hırsı içerisinde şu kısacık dünya hayatını ahirete tercih etmektir. Evet, hastalık derecesini alan bu büyük mesele, dünyayı esas kabul edip bütün duygu ve kabiliyetleri ona yöneltmek, adeta dünyada kaybolmaktır. O zaman insan ebedi hayatını tehlikeye atma pahasına, dünyanın zararlı, lüzumsuz ve fani işlerinde boğulmaktan kendini kurtaramaz. Bu müthiş hastalığa Kur’an-ı Kerîm soruda geçen ayetinde şöyle işaret etmiştir: “Onlar dünya hayatını seve seve ahirete tercih ederler.”
SELAMLAR
Emeğinize sağlık sayın Mehmet Çoban...
TÜM YORUMLAR (4)