Köleler Şiiri - Vehbi Yurt

Köleler meyvaları istedi
Yemeden baktılar uzun uzun
Elleri kavuşmadı
Gözleriyle bakıp durdular
İçin için içlerini çekerek
Çiğ düşmeden her birine
Ciğerleri parçalandı sanma
Onlar asra bedel bakakaldı
Öncekilerden devraldıkları gibi
Özgürlük nedir bilmeden
Yoksulluğun özgürlükten uzak olmak
Varlığın donakalmak bağlanmak olduğunu
Kestirip attım desede içinden
Zaman onları kör etmiş
Zamanla özgürlük düşünmeden
Efendilerin sayısı azdır daim
Kölelerin başaklar kadar çok
Yorgunluk azda olsa bir his
Bence nihayet biraz yoruldular
Bence hala o meyvaya bakmaktalar