Herşeyimizi çaldılar umudumuzu ekmeğimizi alın terimizi herşeyimizi çaldılar...
Umutsuzluk bıraktılar okadar büyük bir umutsuzluk bıraktıklarki evimize çocuğumuza küser olduk ayaklar yürüyemez beyin düşünemez hale geldi...
Emek verip karşılığını alamadık saygı gösterip sevgiden nasiplenemedik hep yalan söylediler hep yalan işleri güçleri hep dalavere idi biz kördük görmedik sağırdık duymadık...
Haklı olan biz idik sütsüz yumurtasız ekmeksiz kalan yine bizleridik...
Din ile gösteriş ile uyutular bizi hep uyutular inanmamızı sağladılar sonra inek gibi sağdılar bizi...
Utanmadan bide helallik istediler isterler vermezsen yüzsüzlük edip yine isterler hiç utanmadan arlanmadan isterler...
Ha bide utanmadan özlü sözler ile süslerler...
Halinden memnun olan köleleriz yığınlar halinde sevgisiz saygısız aç köleler...
Murat Aydın Köylü
Kayıt Tarihi : 7.1.2021 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
