Köle Değil Kadınım Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Ne malım ne köleyim
Karanlıktan öteyim
Şefkatliyim, umutlu
Her zaman ben böyleyim

Gün benim, şafak benim
Emek benim, ter benim
Ne bela ne meleğim
Doğadaki gül benim

Umudumu çoğaltım
Aydınlığa akıtım
İsyanım var isyanım
Karanlığı dağıtım

Ben devrim ben kavgayım
Ben ağıt ben halayım
Ben, karanlığa gelmem
Çünkü ben bir anayım

Zülüme karşı ateşim
Yere çalan güneşim
Köle değil kadınım
Ben bacı, ben kardeşim

Devrimdir benim andım
Düzene sövdüm saydım
Çağdaşlığı çok sevdim
Kadındır benim adım

Açılın ben gideyim
Yanlışları gözleyim
Özgürlük benim hakkım
Hem kadın hem bilgeyim

Ne ölmekten korkarım
Ne özümden kaçarım
Ben kendimi ezdirmem
Hem söyler hem yazarım

Ben Doğu'da hırçınım
Ben özgürlük içinim
Zikzaklara gelemem
Ben Ege'de yalçınım

Benim temel hakkım var
Erkek kadar payim var
Özgürlük şiarimdir
Yobazlara kinim var

Ben huzur için varım
Ben devrim için varım
İki temil şartım var
Hak ve sevgiye varım

Hep güneş kalacağım
Dünya'ya doğacağım
Yobazlar bilsin bunu
Ben kadın ben doğayım

Mehmet Çobanoğlu
22.10.2022
İstanbul