Kolaydı Aslında Tekdüze Bir Sevda Yaşamak

Kolaydı aslında tekdüze bir sevda yaşamak,
Gözlerimin bir damla güldüğünde herkesi mutluluğuma inandırmak,
Kolaydı senin ilk tavrında senden uzaklaşmak…
Ama bil ki ben hayatımda hep zoru seçtim,
Ellerim değmedi mi,işte o zaman daha da fazla sevdim,
Kaçmak erkekliğin namertliği dediler,
Bunu duydum ve itaat ettim…
Sen şimdi bensiz gecelerde neler yapıyorsun bilinmez,
Kolay tabii ki “bana ne” diyip vazgeçmek senden,
Gözlerim gözlerine değmediğinde bu kalp iflah bilmez,
Ya seveceğim seni adam gibi,adama layık bir mertlikle,
Ya da bu gönülde bu devran asla bitmez…
Güçlüyüm naraları atmak çok basitti yere düştüğümde bile,
Ben ilişkilerimde satranç oynamam,
Güçsüzüm ve acizim bu naçiz bedende,
Ne ise o yaşanmalı,ne gerekliyse benim gerçeğimde,
Seni ilk anladığımda yüzümü çevirmek çok kolaydı…
Kaçmadım diye onur duyuyor değilim,
Ben sevdasının arkasından Kaf Dağı’na giden bir deliyim,
Ne namert korkuttu beni,ne de başka bir dert,
Kasım ayında herkes üşürken terleyen benim…
Tutsana ellerimi,artık bırakmamacasına,
Seni senden bile daha çok düşünüyorum,
Artık anlasana,
Her telefon çalışlarında senden sanıyorum,
Buna bir nazar buyursana,
Hiç yakınmadım duygularımdan hayatımda ama,
Bu duyguları benden çekip alsana…