Kolay Gitmek Şiiri - Otuz Delikli Uyku

KOLAY GİTMEK
Kavgamız masum değil artık.
Kötülüğümüz dilimizin sınırlarını aştı.
Mutsuzluğun bulaşıcı olduğu öğrenildiğinde,
bize çoktan bulaşmıştı.
Hem ağlamayı da öğrendi bu gözler.
Bilmem kaçıncı denemesinden sonra
Hani bisikletten düşüp,kolumu kırdığım an var ya;
İşte o an kadar acı verici
Damlaların tenime değmesi
Vücuduma saplanmış paslı bir demir gibi.
Acıtan kanatan yarayı,
sen ve ben bir diken sanki...

Artık zaman tanınacak değer kalmadı bize,
Ayrılık tek yol oldu gitmek için
Molası bitmiş tüm arabalar için
Durup dinlenmek yok bir ağaç dibinde
Kurumuş dallarından yarar yok bize
Kaçmak için acele eden bir hırsız gibi
Bütün öfkemiz sessizliğimiz de
Af kelimesi en büyük suç bize
Yaşadığımız her şeyi bozuk para kadar kolay harcarken,
Bittik kısaca biz de.