Kol Geziyor Ölüm Şiiri - Atila Yalçınkaya

Ölüm kol geziyordu şehrin sokaklarında,
Bir çok izini gördüm kimin şakaklarında.
Bir buse verir gibi şarjör taraklarında.
Ölüm kol geziyordu dünya sokaklarında.

Kanına karışarak yokluyordu kimini,
Bazımıza imtihan yıkıyordu dinini.
Ölüme susayanlar görmüyordu ölümü,
Ölüm kol geziyordu dünya sokaklarında.

Ölüm Allah’ın emri, zalim neden öldürür.
Ölüm tarlalarında ölümün resmi durur.
Asri mezarlıklarda nefsi alnından vurur.
Ölüm kol geziyordu dünya sokaklarında.

Hiç hakkı yok vuranın, bu ölümlü dünyada,
Hayat renkli bir film ölüm olur sonunda,
Kimisi erken ölür, kimi hakkın yolunda.
Ölüm kol geziyordu dünya sokaklarında.

Uzatmaya gerek yok bu ölüm şiirini,
Ürpertir ölüm bahsi, dost ile düşmanını,
İnsan Hakkın sanatı, haramdır damla kanı.
Ölüm kol geziyordu dünya sokaklarında.

Atila Yalçınkaya12.02.2011