Gökyüzünde dönüp duran ateş böcekleri gibi dönüp duruyorum etrafında. Sen göktüzündeki ışığım, yıldızım, gecemi aydınlatan umudum...
Sensiz herşey yok, herşey kayıp, tek gerçek gecenin karanlığında gülümseyen yüzün, tek ışığımsın gözlerimi kapattığımda. Anılar boğuyor her yokluğunda, gecenin karanlığında seni anıyorum aklıma düşen her anımızda... Kelimelerim kayıp, cümlelerim öksüz, yetim kaldım gecelerin alaca karanlığında... Boynu bükük bir aşk acısı anımsatır sesin, aklıma düşersin akşamın kızıllığı yüreğime vurduğunda.. Hala alnımda son busen, yüreğimde sensizliğin kanayan sancısı her gece oluşunda...
Hatırlarım bugün gibi sessiz geçen son geceyi
Başın öne eğik bir suçlu gibi bana verdiğin hediyeyi
İki küçük kol düğmesi bütün bir aşk hikayesi
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
mükemel bir şiir, şiirinizi zevkle okudum kaleminiz daim,ilhamınız bol olsun
saygılar sevgiler
tebrikler...bu arada Barış Manço seni çok özledik bilesin.....saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta