Kokusuz düşler. Şiiri - Mehmet Aydemir

Kokusuz düşler…

Düşmüşlerdi bir kere dünyaya
Kimimin zikrine, kiminin fikrine
Akıl haykırırdı essiz ve nadide bir örnekçe sine.
Düş çıplak hatta nü
Hoyrat ve çılgın, dönüşmek istercesine
Gem tutmaz ve özgürlükçü firari.
Var olma hissiyatı
Var olabilme ümidi
Var olunca ortaya koyabileceğiz bir aşk adsız.
Henüz ağlamamışken
Henüz sana ninni söylenmemişken
Henüz sen bir şeylere anlam verememişken
Henüz sen olmamışken derken; aklına düşen.
Gerek kavgaların barikatları
Gerek öğrenimlerin ilk uzantıları
Şimdilerin ve geleceğin izleri hatta olabileceklerin.
Pandora/ların içi
Hazinelerin içine sıkışan
Sıkıştıkça derinleşen ve patlamaya hazır el bombası
Patlayacağı muhakkak
Sorabilirsin kime göre, neye göre diye
Yine de parçalanacak şahnede.
Yer alırken, tabir edene göre gri, mavi ve pembe
Düşler bir rolün manası derler
Bazen bir damla göz yaşı
Kaybeden ve kazananların taraf açısı
Haz ve hislerin vücut bulmuş hali
Olmuş ve olabileceklerin doğmaya hazırı işte…

Lakin kokusuz ve çıplak…
Dolaşır avare avare
Cinsiyet fark etmez
Arar düşeceği O; yüreği…

Mehmet Aydemir 05.06.2021 günün getirisine itafen…