Bir tecrübe edinmiştim. İlk çıraklık yılıydı, doğalgaz döşemesi için boruları ateşte tutarak belirli bir derecede bükülmesi sağlanıyor ve soğutmaya da suya daldırılıyor, kızgın rengi kayboluyor suya batırır batırmaz. Ben bu işi beceriyorum diye işi dalgınlığa saptırdığım bir an, ustam şu ölçüde boruyu uzat deyince, o kızgın boruyu kaptım, kaptım ya… ustam gür bir sesle bütün ekibi topladığı gibi, beni uygun bir tutuş halinde mengeneye sıkışmış gibi sarıp sarmalamaya ve ateşin aleviyle başladılar avucumu haşlamaya… Bilgiliyim ya ben de, can havliyle bağırıyorum; Hitler mi uyandı yine diye… Dakika dolmadan daha, yanık acısını hissetmez oldum, hem avucum su toplamamış, hem yanan o değildi gibi keyfi yerindeydi. Ütü ile kazara oluşan bir YTL büyüklüğünde kolumdaki yanığı, cesaret ederek, çakmak ile haşladım, neticesi aynı başarıyı gösterdi. Deneyebilirsiniz, bu benim tecrübem ve güveni sağlıklı. Orman yangınlarında da öyle yapıldığı anlatılıyor, yangına karşıt bir yangın oluşturarak hızını kesiyorlarmış. Allah kolaylık versin böylesi felaketlerde her yardım metanetine… Bu güzel tecrübem, kokuşmuş vahşeti dengelemek için veya kimi mahcubiyet öğretisi olarak, her kötülüğü iyiye yönlendirmeyi bilmeye özen değeridir demek içindi belki… Sızlanma yerine mücadele etmeye yüreklenmeli, bu kötülüğe uğrayan vatan ise, özellikle. Çünkü bebekler var, yaşam hakkını istiyor.
Bir insana kırk gün eşek denilse, eşek olur nihayetinde. Bir iyi haberin vahşetle paralelliğinin sürmenajı ise bunalım yaratır. Bir acıyı unutturmaya başka acıya uğratmak da arsızlaştırır mı? Kötülük yalnız gelmez derler gerçi… Bir film seyretmiştim, savaşta öldüremeyen birine deniyor ki; ilki zor gelir, rutinleşir sonra… bebek katliamına AB duyarlığını düşündüm de....
Bir ürüne karar veriliyor, para ayrılıyor bu amaca, ülkeler başlıyor halkı meşgul etmeye. Hangi ülke halkını davarlaştırmakta başarı gösterirse, büyük lokmayı hak ediyor sanki…
Başabakan gemiciği, cumhur sıfatlanma ile alınan hediyeden söz etmiyorum. Çimento örneğin, çağımızın yarışta beslenen iş alanı. (k.o. damlası da bunun cazibesi gibi… k.o.: bir iki saatlik beyin ölümü yaratan ve çocukları okulda, gençleri çevrede damgalamaya kullanılıyor yaygınca… 1996’dan beri bulunmayan bu meretin adı k.o. imiş. Avrupalıya uygulansa, hemen bulunuyor her nedense… Gazetede okudum bunu bu hafta. O yavrularıma yaşam gücü dilemiştim, sadece sevgimi tazeledim onlara) . Çimento, çağın sömürü aracı olarak kullanılan oyalamanın ilk sırasında. Ülke modernleştiriliyor diye ağız tadına bir parmak bal sürülen bir mimari sanat yaratıklığı ile başlanıyor bir iki yatırım havası esmeye. Yapılan ama mağaza, dev satış merkezleri. Bunu da yutturmaya yine, bir iki yol, bir iki yerleşim amaçlı site borçlandırma ile kenetli bir silsile…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta