İnsanlar soyunu sopunu beğenmelidir,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
İnsanlar yüzünü geçmişine dönmelidir,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
Ağacın meyve veren kısmı çiçekle daldır,
Yerde sürünenleri elinden tutup kaldır.
Köksüz ağacın yaşaması mümkün değildir,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
Kök olmadan ağaç büyür mü? Düşün hele dur!
Geçmişi bilmeyen kendini zor durumda kor.
Kendi köküne balta vuran kimseler de var,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
İnsanın özü yanan kordur ağaca benzer,
İnsanın büyümesi zordur ağaca benzer.
İnsanın soy kütüğü vardır ağaca benzer,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
Yusuf ağacı yaşatan su,canlının kanı,
Kök deyip geçme kök dünyada ağacın canı.
Soyuna sahip çıkıp kökünü iyi tanı,
Kökünü beğenmeyen ağaç kuruyup gider.
Kayıt Tarihi : 13.3.2012 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/13/kokunu-begenmeyen-agac-kuruyup-gider.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)