Kokulu Dönen Pedal Şiiri - Sevim Türkoğlu

Gayret...
geçir tuvale usta ressam
kıvrak fırça darbelerini
onaltı'sında;
içine çekilesi masumiyetin,

avuçlanır iğde kokusu tutam tutam
okulda bahar dalları gölgesinde esintisi
sinmiş çorabın yürüyen ayaklarına yasak

sevdalarda tüter kavuşmalar
camda yansımalar kazınır sıralara

bükülür karalama gülümsemeler
ders notlarından arta kalan
kapı arası beyaz sayfalara...

Yine de kurtulamaz suçlanır
kuşkulu gözetim sorgusunda
bıçağın en keskin yüzü suskunluk
masum sevmek yasak meyve
koruyan eller kurusun ister dalında...

arkadan, tutunur iğde bisiklete sevdalı
sessizce yüklenir körpe azim pedala
yokuşa abanır bisiklet tıknefes
varmak gerek tepeye sevinç
önünde ufka kesen deniz
eteklerinde semanın selama durur gelincik

rüzgarın tınısında uçuşur saçlar
melodisinde ritmin tel tel uzanır maziye

dizlerini dövmez usanmaz kötek
dayak acısına keskin merhem
değer coşkusunda derde derman
keşkeyi önüne sürüklemez yarın
yer bırakmaz pişman geriden gelene...

oysa geçerdi basit denilenler;
girişten tek çıkışa ulaşmak an misali...

kolay mı?
kalınca hayat, labirentin orta yerinde
uzar karışık yolları yaşamın
çoğalır yönünü şaşıran sonlar...

labirenti çözmek sürekli eskimez
aranıyor kutsanmış kokusu
umutla şimdiye dönen pedal.

Sesil