Kökler ve Umut Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Kökleri güçlü bir ağaç,
fırtınalara rağmen ayakta kalır.
Rüzgâr ne kadar sert eserse essin,
dalları sarsılır ama kırılmaz.

Umut, dallarına hayat veren sudur.
Görünmez ama varlığı hissedilir,
Sessiz ama yaşamı taşır.
Vazgeçmediğin her an,
çiçek açmaya bir adım daha yakınsındır.

Belki uzun süren kışlar gelir,
belki yapraklar dökülür…
Ama köklerin derinlerdeyse,
her bahar yeniden filizlenirsin.

Direnç, sessiz bir zaferdir;
umut, her zaman bir mucizedir.
Ve insan, tıpkı ağaç gibi,
köklerine sarıldığında
fırtınalara meydan okur,
kendi baharını yaratır.