Örtüyorken üstüne yalnızlığını,
Hiç aklına gelmez mi
Yalnızlığının ağladığı...
Düşünmez misin hiç,
Dalgalar,
Rüzgar,
Güneş,
Ten,
Can
Senden bir nefes,
Bir ışık ister...
Haydi,
Kalk şair...
Kalk haydi,
Tut ellerini denizin,
Gözyaşıyla değil,
Denizin nemi ile
Sil at yalnızlığını
Bir kalemde
Ve iskele sevinsin
Köhne değilmişim diye.
Kayıt Tarihi : 13.6.2007 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
uzanıyorum köhne iskelemin
sevda ıslağı tahtalarına
örtüyorum üstüme
yalnızlığımı
ceyda görk
http://www.edebiyatdefteri.com
kalem yalnızlığı kalem sevincine aksın...
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (3)