Kadınlar için ne kötü bir durumdur kocalarından dayak yemek. Yemek yemeye ve sonrasında onu sindirmeye benzemez. Dayağın sindirimi çok zordur, bazen hiç yoktur, yediğin dayak yanına kâr kalmasa da...
Komşulara ve akrabaya yalan söylenir durur. Merdivenden düştüm, denir, yürürken ağaca çarptım, denir. Ağaç bana çarptı, denir, kafama kiremit düştü denir, amma velakin kocamdan dayak yedim, denmez... Oysa ki gerçek çok farklıdır. Hem beden, hem de ruh zedelenmiştir... Beden yine bir şekilde kendi kendini onarır da, ruhu ne yapacağız? Onun tamiri, onarımı çok zor, karşıda ki insanda sevgi yoksa. Sevgi olsa zaten kadına el kalkmayacağını bilmeli, bilir...
Bir de çocuklar varsa evde, kadın dayak yerken, o çocukların bozulan psikolojisini, kim düzeltebilir ki? Adam bir odada karısını döverken, söverken, çocuklarda başka bir odada birbirlerine sarılarak ağlaşır dururlar...
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta