yok olmayı dilediğimiz zaman
sahi her şeyin yok olacağını mı sanıyoruz
o denli acziyet içerisindeyiz ki
yürüdüğümüz yolun rotasını bile çizemiyoruz
çıktığımız yolculuğun başlangıç noktasını
menzilini ve bitiş çizgisini
bir arayıştır içimize kıvrılan yerler
birbirinden ayırmadığımız her ne varsa hepsi
yürümek zordur, bata çıka ilerlerken
her sarp yokuşun başında,
nabzımız vurmaya başlar
başımızdan aşağı dökülür kaynar sular
bir kaç tümsek hayallerimizi kırar
saklambaç oyunlarımızdaki mekanlara benzer
arkasına gizlendiğimiz her şey
şöhret, itibar, para, mesleğimiz gibi
sımsıkı tutunduğumuz çoğu kez arkasında kaldığımız
aslında herkesten kıskandığımız hayat değil midir ?
zannettiğimiz her şey, her acı, her sevinç,
sonsuza kadar bir sır olarak kalacak sanırız
hayat aslında kocaman bir yalan
bir türlü inanmaktan vazgeçmediğimiz irice bir yalan
einstein teorisini çürütecek kadar meşakkatli
neyi ispat edeceğimizi bilemediğimiz
yaşadıklarımız külliyen bir teoriden ibaret
redfer
İlyas KaplanKayıt Tarihi : 26.1.2018 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!