Baktığında ürktüğün atıyor sırtındakileri,
Yamaçlardan aşağı yuvarlanıyor,
Toz toprak değil,çamura karışıyor gözyaşı,
Koca koca çınarlar yuvarlanmakta doruklardan,
Sırtında kalmayınca sakınacak korunacak,
Gün vurup yağmur değen de canı yanıyor,
Parçalıyor oluştuğu dağları yıkıyor kayaları,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta