Koca Şehir Şiiri - Kadir Ünlü

Şiir: #KadirÜNLÜ:17/8/19

Siniliyor bir sokak köpeği kuytuda
Ya aç ya susuz
Düşüyor daldan bir serçe yavrusu,ürkek ve yaralı
Simitçi bağırıyor,tepesinde simit tablası
Yan sokakta bir çığlık
Can çekişiyor bir kadın
Kıvranıyor kan içinde,kana bulanmış yerde
Kaçıyor vuran kocası bıçak elinde
Geliyor siren sesleri uzaktan
Kudurmuş koca şehir,kudurmuş
İnsanlar kayıtsız ve ürkek,kulaklar sağır
Kaldırımda işportacılar,bangır bangır
Seğirtmiş bir yan kesici,kapmış çantayı
Kadın ardından feryat figan
Kıvrılmış bir çocuk uyuyor,duvar dibinde
Zor yürüyor bastonlu titrek bir ihtiyar kaldırımda
Mahsun ve garip,bükülmüş beli,evlatları hayırsız belli
Ellerinde cep telefonları,tuhaf saç kesimleriyle bir gurup sorumsuz genç serseri sokak köşesinde

Ağlıyor parkta aşık bir kız
Terketmiş delikanlı vicdansız
İnliyor kudurmuş koca şehir,
Yemiş yemyeşil köyleri,doymamış hâlâ obur
Velhasılı;Dört yanım dert
Dört yanım yara
Kanıyor vicdanım,yanıyor yüreğim,ciğerim
Çıra gibiyim
Keşke Lokman olsaydım, elimde merhemim
Önce başka yaralara
Sonra
Kendi yarama sürerdim
Ardından
Dağıtırdım koca şehiri geri
Yemyeşil köylere
Kayıt Tarihi : 22.9.2019 02:43:00