Nicesini yuttu bu koca şehir
Oldu insanlara azgın bir nehir.
Gün batımı gelir renk renk boyanır
Koşuşturma, telaş! can mı dayanır.
Sabah olur sanki bir dev uyanır
Bilmeyen kendini mahşerde kalır.
Her bireri düşünceyle dağılır
Kimi yükü taşır, kimi bağırır.
Ne yeni doğan bilinir ne ölen
Hepte kaçmak istiyor yeni gelen
İnsanlar bu şehirde yaşadıkça
Robotlaşırlar sanki alıştıkça.
Her adım bir hesap her adım para
Züğürt isen hayat onulmaz yara.
Kimi kaçmaz durur kimi terk eder
Kimine sefadır kimine keder.
Gülmüyor insanlar her şey monoton
Yerle bir yeşillik her taraf beton.
Vesselam bu şehir herkese farklı
Kimi jet olur kimi yandan çarklı.
Kayıt Tarihi : 25.8.2009 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!