Koca Ömrüm Şiiri - Osman Bulut

Umudum vurdu karaya;
Bitti benim koca ömrüm!...
Ege ile Marmara’ya;
Battı benim koca ömrüm!...

Akıbet gelecek sıram,
Söyle var mı baska çarem.
Gözlerimde buram buram
Tüttü benim koca ömrüm!...

Ne zaman dalsam rüyaya,
Yeniden döndüm dünyaya.
Demirden sağlam kayaya,
Çattı benim koca ömrüm!...

Kör topal çıktı bir ara
Dolup boşaldı Ankara.
Sekiz şiddetinde nara,
Attı benim koca ömrüm!...

Örüldü duvarsız yapı,
Takıldı celik bır kapı.
Teşhis yanlıştı ki hapı,
Yuttu benim koca ömrüm!...

Sorun varmış maddesinde,
Sükununda, şeddesinde
Mecburiyet caddesinde
Yitti benim koca ömrüm!...

Bu yıl çıkacaktı güya,
Gitti yine battı suya.
Epey derin bir uykuya,
Yattı benim koca ömrüm!...

Yanmıyor gecen zamana,
Çok şey öğrettı Osman'a.
Bir esti tozu dumana,
Kattı benim koca ömrüm!...,,,
Osman bulut ıgdır 08/08/2006