Koca Öküz Şiiri - Cuma Ali Çetin

Kimseye kıl kadar saygısı yokken...
Sanıyor kendini bey koca öküz.
Mevki, makam için kaygısı çokken...
Mertlik taslanır mı ey koca öküz.

Sarılmadan kefen denilen beze...
Yüreğini güzel duyguyla beze.
Yanında it değil aslanlar geze...
Çıkma insanlıktan hey koca öküz.

Baş enayi diye görükler seni...
Parçalayıp duvar örükler seni.
Şu üç beş dalkavuk körükler seni...
İçiyorsun ağlı mey koca öküz.

Düşünüp çevrene vermezsen neşe,
Etinin altına kayarlar meşe !
Derini tuzlayıp serip güneşe...
Boynuzun yaparlar ney koca öküz.

Kıçı kırıklara olunca maşa...
Katılaşmış kalbin dönüşmüş taşa.
Öküz muhtar olmaz bilsekte başa...
Sana verecektik rey koca öküz.

Cumali der sana uyu ha uyu !
Yarım çalışıyor çünkü beş duyu !
Hazır olsun yeter yemiyle, suyu...
Maldan daha öte şey koca öküz.