Koca Konak Şiiri - İsmail Eski

Hey gidi koca konak
Sende mi beni bırakıp gidecektin
Cebimde eski alemlerin resmi
Dilimde hep aynı şarkı
Mezem biraz peynir birkaç gözyaşı
Gecenin koynuna düştü mü yalnızlık
Naram sokağın sonundan duyulurdu.
Bakmayın bana içiyorum diye
Bizim ki dertten tasadan değil
Yüreğimde çıban çıkmış
Kanıyor namussuz sabah akşam
Yazmaya da böyle aşladım
Yazdıklarım ateş oldu ısıttı soğuk gecelerde
Bu namussuzunda sonuna geldi mi tadı bir başka oluyor.
İçsen bir türlü içmezsen bir türlü maksat duman olsun.
Dün yolda gördüm seni
Yeni ayılmıştım rüya değildi
Üç adım kaldı iki kelime boğazıma düğümlendi
Keşke ama olmuş köpekler gibi görmeseydim.
Dursaydı zaman
Yaşananlar bir sabahın başlangıcında gece yaşanan kabuslar gibi bitseydi
Her şey bu kadar kağıda yazıldığı gibi kolay olsaydı.
Babamdan kalmış iki kelimenin miyadını yitirmediğini de unutmuştum.
Çoraptan çıkmış baş parmağım gibi
Boğulmuştum yaşadıklarımdan.
Yürüdüğüm kaldırımları sayar olmuştum.
Sabah 76 gece 77 oluyordu.
Senden hoş geldin aramıza deyip, sabah yine gitmiş bu şerefsiz diyordum
Mozart dinlemeye böyle başladım şarap içmeye başladığım gibi
Bizim deli kız yine gitar çalıyor pencerede
Gecenin bir vakti bozacılar yok artık sokaklarda
Onun yerine durex diye bağırıyorlar
Bir kadın çığlık çığlığa YETER LAN diyor
HAYKIRIYOR! ! !
Kanımı içtiniz lan.
Konağın kapısında durdum küfrettim olana bitene. Sende sattın bizi koca konak
Üşüdüm ellerimde titriyor yüreğimde
Kolları kangren olup kesilen insanlar gibiyim sarılmak istiyorum! ! !
Bakıyorum uzaktan, içerde hiç durmayan müzik sesi ve çılgınca vals eden çift.
Hatırladım Leyla’yı Aslı’yı ve burada gramofondan yükselen sesle yüreğimi vermiştim.
Oysa şimdi yüreğimi asalı 3 ay 3 gün oldu
Bir lokma sevgi geçmedi boğazından yemin ederim şahitlik ettim.
Yazmaya başladığımda yüreğimi bir çocuğa vermiştim.
Saf ve temiz bir ifadeyle kırılacak gibi en ince yerinden yakalamıştı.
Bir daha hatırlanmayacak kahramanlar gibi içindekileri kenarı atmıştı.