Cehenneme Giden Yolda Şiiri - İsmail Eski

Cehenneme giden yolda
Yazılar yazdım, notlar bıraktım
Bir öpücük kondurdum vazodaki güle
Solmasın diye, bir damla göz yaşı bıraktım
Vişne çürüğü bir rujla imzaladım aynayı
Kapıyı çekerken anahtarlarımı içeride bıraktım
Araba kapıdaydı, karlar yağmıştı
Zar zor ilerledim yolda
Ayaklarım çekmiyordu
Taksiyle uzaklaştım caddeden
Boynumdan kravatı, kalbimden seni
Seni atamadım
Gece tarifesiydi, kar yağıyordu
Yolun sonunda Azrail bekliyordu,
Azrail hızdı, ısınmaktı, toprağa yarenlikti
Nemli toprak ağırdı, soğuktu
Bedenim daha soğumamıştı
İnsanlar vardı, talk veriliyordu
İnsanlar bir bir uzaklaştı
Ayaklarım bağlıydı, çenem tutulmuştu
Bir ahhh bile diyemeden, son nefesimi tükettim
Komşum 48 doğumlu Ahmet’ti
Kalbinde 7.65 bir mermi,
Çok ağrı yapıyor diyordu
Defteri imzaladım senetler hazırdı
Kabulümdü cezam, Cezam alınyazımdı
Çekmesi, ödemesi kolay tek başına zordu
Zaman durmuştu kolumdaki saatin pili bitmişti.
Hava azalıyor toprak basıyordu
Tahtalar çürüyordu
Bayramdı göğsümde, başımda çiçekler vardı
Dualar ediliyordu. Bayramlar çok uzaktı
Sen yoktun bayramların tadı yoktu.
Sen geldin, yanında biri vardı, hayal meyal hatırladım
Elinde bir çocuk adı bahtiyar
Ne kadar BAHTİYARRRR