Koca dünya Şiiri - Ali Uzun

Koca dünya, sende yaşlandın benim gibi
Kavanoz dipli sin, güvenilmez ipli sin.
Kalmamış sende hayat
Küflenmiş olmuş bayat,
Çok geç farkında oldum heyhat,

Dönersin durmadan,
Üstünde de nice çarklar döner,
Çarklarda nice ocaklar söner,

Kimi parlar, kimi paslanır
Kimi, düşer kimi, malına yaslanır.
Kimi, kükrer durur kimi, uslanır.

Kimler gelip geçti senden,
Kaç sefer, doldun boşaldın dünden,
Ne aşklar yaşadı senden?
Ne kanlar aktı tenden.

Kim bilir daha neler olacak neler?
Koca dünya kör kuyusun,
Bir yanın parlak bir yanın karanlık koyusun

Üstünde yaşar şempanze maymunlar,
Daldan dala atlar, çevirir oyunlar,
Birde zavallı koyunlar,
Kurdun, çakalın ağzındadır boyunlar,
O çakallar, kurtlar, politikacıdır sayınlar,
Leş kargaların da var hayınlar,
Nelerin yok be koca dünya,
Yağcı, yalaka, yobaz beyinler

Yaşlanmazdım dünya inan bana,
Sen yaşlandırdın sen diyeyim sana.

Sen büyüttün besledin kerleri,
Hep ‘’nefse,’’ ‘’bene’’ çalıştı serleri,
Gel gelleri, gilgilleri, ververleri, vırvırları
Hep sen, besledin böyle kerizleri.

Kızma be dünya
Öğrendim, konyağı hanya
Sözüm sana, kahrım, ağzım sana
Kızgınım, insanım diyen hayvana,
Sözüm yok insan olan insana.

2 Temmuz 2013