Koca Dev Şiiri - Mehmet Çiftci

Uyan artık koca dev yakışmıyor atalet,
Senden sonra kayboldu bu dünyada adalet.

Aslanın yatağında çakallar fink atıyor,
Dünyaya kurt dadandı parsel parsel bitiyor.

Sana emanet bu din sana emanet iman,
Dünya bir yangın yeri her taraf kara duman.

Bu ümmetin başına çoraplar örülüyor,
Firavunî fetvazlar her yerde görülüyor.

Şimdi savaş kancıkça kalleşçe yapılıyor,
Hümanist(!) dünyadan da sadece bakılıyor.

Ümit bağlanan nesil şehvet alkol esiri,
Sen uyuşmuş haldesin düşmanların dipdiri.

Dünyanın bir ucunda canı yansa birinin,
Hemen hissediyordun oluyordu haberin.

Şimdi kardeşlerinin kanı akıyor sel misali,
Sakın duymasın Nebî sendeki bedbin hali.

Unuttun şimdi zahir Çanakkale Harbi’ni,
İstiklâl savaşını Viyana’yı Budin’i.

Medine’de birisi bekliyor gözü yaşlı,
Filistin’li Eritre’li ve Lübnan’lı telaşlı.

Gözleri yola bakar daha nice kardeşin,
Sen diğergam biriydin, bu idi senin işin.

Bu dünyaya insanlık öğret seni bekliyor,
Ecdadının ruhları arkandan itekliyor.

Keyif zamanı değil mazlum zulme uğrarken,
Haçlı çizme yanında kardeş eti doğrarken.

Uyan artık koca dev yakışmıyor atalet,
Kaybolduysa cevherin sana binlerce lanet.