Koca Çınara Mektup Şiiri - Faruk Keleştimur

Koca çınar…
Toprağa akıttığın gözyaşları,
Taze fidanlara gıda oldu bilir misin
Şanlı mazin atiye, köprü oldu bilir misin

O taze fidanlar gözyaşlarınla yeşerdi
Ve onların gözyaşları seni tekrar diriltti
Ne var ki ihtiyarlar aksakallar göremedi
Olsun be koca çınar selamete erdin işte!
Ruhsuz beden gibiydin, yine canlandın işte!

Ağlamak haramdır sana artık
Yürekler emin emin atıyor artık
Umutlar, ülküler birer birer yeşeriyor
Gönülleri sarhoş eden mukaddes rüzgâr
Toplamış dallarını birer birer getiriyor

Bak bütün dalların geliyor sana.
Azerbaycan, Türkmenistan, Kırgızistan,
Kırım, Kerkük, Doğu Türkistan…
Yemyeşil yapraklarını tekrar giyinmişler
Tıpkı eski zamanlardaki gibi...
Rengârenk çiçeklerle süslenmişler
Bak cennet gibi kokuyor her biri…

Şimdi bir zevkü sefadır sana hayat
İşte mukaddes rüzgâr, işte dalların, işte vuslat

Ey büyük şair demiştin ya
“Bir bayrak rüzgâr bekliyor”
Sızlamasın kemiklerin, mesut ol mezarında
O rüzgâr karşı dağların eteğinden geliyor
İman dolu gönüller gözlerle buluşuyor

Bir odun parçası değil gövden artık
İpekten biçilmiş bir kürk
Mesut ol koca çınar!
Mesut ol ey Türk!