Koca Çınara Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Yurdumda bir hazan, bir kırgınlık var
Koca dağlar bile tir tir titriyor
Herkes kendi nef(e)sinin derdinde
Sevinçler mi ?
Onlar hayaller kadar
Endişeler umman, merhametler dar.

Tüm gözler etrafta suçlu avında
Alev kırmızısı sözler, tavında
Kaçar olmuş canlar sevdiklerinden
Mahşer yaşanıyor, henüz ölmeden

Bir lokma ekmeğin, bir yudum suyun
Hakkı değil, gördük anladık bunu
Şükürsüz kapanan kuru dudaklar
Nasıl da özlüyor, bir dirhem unu
Hakkı değil, gördük anladık bunu

Bin yıldır altında gölgelendiğin
Koca çınarın mı bütün kabahat
Oysa ki o ;
Ne fırtınalar gördü, geçirdi.

Biz susmayı bilemedik,
Bari sen anlat
Kara kutususun sen bu vatanın.
Dinleyen yok deme, sen yine anlat

Okumadan, yaşamadan, görmeden
Kendimizi her şeyin bilgini sandık
Senden başka bilen yoktu oysaki
Söyle nerede o şifalı sandık?

Gök yüzünde birlik olan yağmurlar
Eş Şafi adıyla yağın yurduma
Cahilin kılıcı öyle keskin ki
Koca çınarların boyunlarını
Gözünü kırpmadan,hemen vururlar.
Tez yağın olur mu, yağın yurduma
Eş Şafi adını heceleyerek.

Biraz sabır, biraz şükür yeterli
Çıkar bu çukurdan elbet tekerlek
Topal ilerlemek zuldür bilesin
Bize hem tabipler, hem dua gerek
Eş Şafi adını heceleyerek...