Çocukluğum bir ilkbahar mevsimi gibi
Nede çabuk gelip geçti
Yılları yürüdüm iki adımda....
Daha hevesimi alamadan oyunlardan
Oysa yetişkin olmaya pek hevesliydim
Nerden bilirdim bedelinin bu kadar ağır olacağını
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
