Uyurken büyürmüş bütün bebekler.
Bebekler gönlüme gönüller ekler,
Ulaşır mutlaka Hakka dilekler,
Uyurken seyretsem uyuduğunu.
Mecazı anlar mı, el ne bilecek?
Seninle başlayıp senle bitecek,
Her nefes yürekten hissedilecek,
Uyurken seyretsem büyüdüğünü.
Öyle saf arısın sular gibisin,
Bilgide zekada hayli derinsin,
Seni seven gayrısını neylesin,
Uyurken seyretsem büyüdüğünü.
Koca bebek, dinle beni duy beni,
Bağlar beni, bağlar güzel huy beni,
Uyurken, uyurken kalbine koy beni,
Oradan seyredem büyüdüğünü.
Veli BİLİCİ
06.0902015
Kayıt Tarihi : 9.9.2015 19:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir mısra ile başladı ama şiir çıktı ortaya, mimarı Koca Bebek.
![Veli Bilici](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/09/koca-bebek-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!