Koca Bebek Şiiri - Cenk Ulupınar

Kocaman oluveriyorsun kollarımda...
Başın sinemle kavuştuğunda.
Kalbim kemiklerimden tırmanıp,
gözlerin oluyor sonra..

Zeytin yaprağı parmakların
dolanırken yanaklarımda,
kader çizginden öpüyorum usulca,
hem de defalarca...

Saç tellerini kokluyorum birer birer.
Cennet kuruluyor ruhuma...
Zaruri bir ihtiyaçla uzaklaştığımda,
bütün gün ve hatta her anımda,
iki şey dolaşıyor fukara aklımda;

Bir ''babam'' diye çağlayan
kestane dudakların,
bir de yüreğimin ilacı
şerbetli bakışların...