Bir çocuk aslında seni seven.
Oyun bile bilmeyen bir çocuk.
Yüzüne çarpan rüzgardan cesaret alan,yalnız,
yalnız yaşamayı öğrenen bir çocuk.
Hiç ağlamadı bu çocuk ben görmedim,bilmedim.
Bildiğim, her yağmurda sokağa koşması,erkenden kalkıp karanlığı beklemesiydi.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta