Anne karnına düşmeden damla olduğu
Ve orada birleşip zaman doldurduğu
İnsanın beş dünyası var ruhun konduğu
Yeryüzüne gelir ağlayarak doğduğu
Yaşar burada akli balik olana kadar
Ölünce yer altı dünyasına konana kadar
Ruh bedenden ayrılınca yaşayan canlar
Göğe doğru uçuyor bak kanat açmışlar
Baksana boş bulut üstünün üstü uzay
Çıkıverdi boşluğa dünya sanki saray
Düzeni çözemedi aralarındaki görülmeyen bağ
Bütün sır orada o bozulursa alt üst olur kobay
12.06.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 14.6.2008 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanar ve canlılar san ki kobay en güçlü yaratık Allah bunu bil....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!