Klas Adam Şiiri - Ersoy Oktay

Birinci sınıf yerlerin klas adamı.
Duymadın ömrünce aşkın adını,
Tarifeli zannediyorsun acıyı, neşeyi.
Bir gülüşün alır vitrinde ki her şeyi.

Gören olmamıştır, gözyaşında marka.
Ruhunu dizginle de, maneviyatta sakla.
Çulsuzun biri giriversin ön kapıdan sessizce,
Mühürlensin kalbinin arka kapısı, ebede..

Kaz tüyü yataklar işkencen olsun.
Sen öl bir gece, sabah bir insan doğsun.
Yaşadığın yer senin ama günlerin amaçsız.
Kurduğun tuzaklarda bedenin kalsın cansız.